กฎกระทรวงใดหักล้างอ้าง "ทรัพย์ไม่มีเจ้าของ"?

กฎกระทรวงที่สามารถนำมาใช้ หักล้างข้ออ้างของพนักงานอัยการเรื่อง "ทรัพย์ไม่มีเจ้าของ" ได้อย่างเด็ดขาดในคดีนี้คือ กฎกระทรวง มาตรา 35/1 ซึ่งเกี่ยวข้องกับการจัดการสิ่งปฏิกูลและมูลฝอย

ความสำคัญของกฎกระทรวง มาตรา 35/1 ในการหักล้างข้ออ้าง "ทรัพย์ไม่มีเจ้าของ":

ระบุสิทธิ์ของเอกชนผู้จัดเก็บ กฎกระทรวง มาตรา 35/1 ระบุไว้อย่างชัดเจนว่า "สิ่งปฏิกูลและมูลฝอยที่จัดเก็บได้...เอกชนที่ได้รับมอบหมายครอบครอง ซึ่งดำเนินการจัดเก็บ ย่อมมีอำนาจนำไปดำเนินการใช้ หรือหาประโยชน์ได้ ตามข้อตกลงที่ทำไว้ระหว่างกัน..."

กฎหมายสูงกว่าสัญญา บริษัทฯ สามารถชี้ให้ศาลเห็นว่าแม้สัญญาจ้างทำของระหว่างเทศบาลฯ กับบริษัทฯ อาจไม่ได้ระบุคำว่า "กรรมสิทธิ์" ในขยะมูลฝอยโดยตรง แต่กฎกระทรวงนี้เป็น กฎหมายที่มีลำดับศักดิ์สูงกว่า ซึ่งให้อำนาจและสิทธิ์แก่บริษัทฯ ในการ "นำไปดำเนินการใช้ หรือหาประโยชน์ได้" จากขยะที่จัดเก็บแล้ว

นิยามความเป็นเจ้าของ/สิทธิ์ในประโยชน์ การที่กฎกระทรวงให้อำนาจ "นำไปใช้" หรือ "หาประโยชน์" ได้ ย่อมหมายความว่าบริษัทฯ มีสิทธิ์ในการจัดการและควบคุมขยะเหล่านั้นเสมือนเป็นเจ้าของ หรือมีสิทธิ์ในประโยชน์จากขยะเหล่านั้นแล้ว สิ่งนี้ถูกเรียกว่า "จุดเปลี่ยนกรรมสิทธิ์" หรือ "การโอนสิทธิ์ในประโยชน์" ตามกฎหมาย.

การลงทุนสร้างมูลค่า การที่บริษัทฯ ลงทุนลงแรงด้วยทรัพยากร (เช่น รถ, น้ำมัน, ค่าแรงพนักงาน) ในการ "คัดแยกขยะรีไซเคิล ณ จุดจัดเก็บ (ต้นทาง)" เพื่อให้ขยะเหล่านั้นแปรสภาพเป็น "วัตถุดิบรีไซเคิล" ที่มีมูลค่า ยิ่งตอกย้ำว่านี่คือทรัพย์สินที่บริษัทฯ มีสิทธิ์และลงทุนไปแล้ว

หักล้างแนวคิด "ทรัพย์ไม่มีเจ้าของ" เมื่อบริษัทฯ ได้รับมอบหมายตามกฎหมายและสัญญาให้จัดเก็บ และได้เข้าครอบครองและลงทุนในขยะแล้ว ขยะเหล่านั้นย่อม "ไม่ใช่ทรัพย์ไม่มีเจ้าของ" อีกต่อไป และการที่ผู้ต้องหาเข้าถือเอาไป จึงเป็นการ "ฝ่าฝืนสิทธิ" ของบริษัทฯ และเป็นการเบียดบังทรัพย์สินของบริษัทฯ โดยทุจริต.

การที่พนักงานอัยการสั่งไม่ฟ้องโดยละเลยกฎกระทรวงนี้ หรือตีความอย่างผิดเพี้ยนเพื่ออ้างเรื่อง "ทรัพย์ไม่มีเจ้าของ" ถือเป็น "จุดพลาดอย่างมหันต์" และเป็นข้อบ่งชี้ถึงเจตนาประพฤติมิชอบ